امکان آموزش زبان در خانه! چگونه؟
امکان آموزش زبان در خانه! چگونه؟
در این سالها که به تدریس و نظارت در مهدکودکها و مؤسسات آموزشی مختلف زبان انگلیسی مشغول بوده، همواره با سؤالهای واحد و پر تکراری از جانب والدین مشتاق و پی گیر مواجه شدهام. این سؤالهای ارزشمند و در نگاه اول بسیار ساده، مدتها زمان من را به تحقیق و مطالعه به منظور پاسخگویی به آنها اختصاص داد. سؤالهای بیانشده در ادامه آورده شده است:
سؤال اول: «آیا می توانم در خانه اقداماتی در جهت آموزش کودک خود در راستای آموزش های شما(مهدکودک یا مؤسسه ی زبان) انجام دهم؟»
سؤال دوم: «چگونه می توانم در خانه به یادگیری هرچه بهتر زبان انگلیسی کودک خود کمک کنم؟»
سؤال سوم: «آیا می توانم تنها در خانه - بدون نیاز به کلاس های زبان مهدکودک و یا مؤسسه- به کودکم آموزش دهم؟»
و بسیاری سؤالهای دیگر که در این جا مهمترین و از معمولترین آنها که در هر جلسهی دیدار با اولیا با آنها روبرو می شوم را آوردهام.
والدین پرشور و مشتاق برای بیان سؤالات خود دلایل بسیاری داشتند:
گروهی از والدین که سؤال اول را بیان میکنند، ترس از این دارند که اگر در خانه به کودک خود کمک کنند - با در نظر گفتن لهجهای که دارند- به لهجهی انگلیسی کودک خود خللی وارد کنند. هم چنین نگرانی دیگر آنها این بود که با روشهای نا مؤثر این کار را انجام دهند.
گروهی از والدین که سؤال دوم را میپرسند از معجزهی تکرار در روند یادگیری تمامی کودکان اطلاع داشتند؛ و هم چنین برخی نیاز کودک خود به تکرار بیش تر در خانه را عنوان میکردند؛ بنابراین به دنبال روشهایی برای تمرین مؤثر در خانه با کودک خود هستند.
در نهایت دستهی سوم دلیل بیان سؤال خود را ساعات نامناسب کلاسها، تداخل آن با دیگر فعالیتهای کودک، شلوغی کلاسهای مهدکودک و مؤسسات معروف و هم چنین علاقهی خود به گذراندن وقت بیش تر از لحاظ آموزشی با کودکشان را بیان میکنند.
از همان سالهای اول که با این پرسشها روبرو میشدم شروع به تحقیق کردم تا بهترین پاسخها را برای آنها پیدا کنم تا بتوانم با پاسخهای خود در زمینهی آموزش مؤثر زبان انگلیسی به کودکان که مهر و محبت همراه آنها معنا میشود، گامی نهاده باشم.
در ابتدای مطالعات و روند تحقیقاتی خود تنها بر مزیت آموزش زبان در کلاس درس و به طور گروهی تاکید داشتم، اما همان طور که پیش میرفتم به معایب این نوع آموزش نیز-بخصوص در کشورمان- دسترسی پیدا کردم. از جملهی این معایب میتوان از آموزشهایی با روشهای نامناسب از لحاظ تطبیق آن با سن کودکان، عدم وجود زمان کافی برای پرداختن به تکتک کودکان در هر جلسه، ایجاد تداعیها و احساسات منفی نسبت به یادگیری زبان انگلیسی و مواردی از این قبیل را عنوان نمود. در نهایت پس از مشاهدات و مطالعات خود دربارهی «آموزش زبان در خانه» چه در ایران و چه در کشورهای خارجی به این نتیجه رسیدم که این امر یعنی آموزش و یادگیری در خانه و از طریق والدین، نه تنها امکانپذیر است بلکه در مواردی نیز دارای برتریهایی نسبت به آموزش گروهی میباشد.
بنابراین میتوان برای محقق ساختن این هدف از روشهای مؤثر البته با در نظر گرفتن تمامی ابعاد آموزش کودکان، به والدین پیشنهاد نمایم تا بتوانند مؤثرترین نوع آموزش در خانه را داشته باشند.